ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΔΑΚΡΥΑ
Τα δάκρυα κυλούν αργά στα μάγουλά σου σαν τεμπέλικα κρίνα
ενώ τα σύννεφα βρέχουν την ιστορία μας σε γράμματα
που γράφονται με ζωηρό μελάνι στους τοίχους, στους δρόμους, στα σπίτια, κι όλοι πια ξέρουν τι έφταιξε με μας.
Απ’ τα χαμόσπιτα έρχονται μυρωδιές απο τηγανητές πατάτες και ζεστό ψωμί,αλλά εμείς περπατάμε στον άδειο δρόμο νηστικοί.
Μόνο τα τακούνια μας καταβροχθίζουν τις σκιες που απλώνονται στα πεζοδρόμια, ξυπνάνε όσους κομούνται στα υπόγεια,
χτυπάνε στο υγρό πλακόστρωτο,μόνο αυτά, ώρες ολόκληρες,τρώνε τη
νύχτα και δεν τη χορταίνουν.-